Περισσότερες από αυτές οι κλειδαριές εμοίασε με αυτοί ήταν εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Υπήρχαν εκείνοι μεγάλο κλειδαριές U-ύφους που ήταν τόσο δημοφιλής, όταν ήμουν στο κολέγιο. Άλλοι είχαν αλυσίδες ήταν σκουριασμένα και τα ποτήρια πιθανώς είχαν παγώσει από χρόνια παραμέλησης. Αυτά ήταν ξεχασμένο κλειδαριές που χρησιμοποιούσαν οι πιστοί τους ποδηλάτες. Υπήρξε μια εποχή όταν κάθε αγοράστηκε και ασυσκεύαστα. Μερικοί ήταν ακριβά και παρουσιάστηκαν πιθανώς να προστατεύσει ένα ακριβό ποδήλατο δρόμου ή βουνού. Σε κάθε περίπτωση, αυτές οι κλειδαριές ήταν κάποτε ενεργά την προστασία ποδήλατα, αλλά τώρα περιμένουν παθητικά ένα σύνολο μπουλόνι κόπτες από το τμήμα συντήρησης.

Όπως βιαστικά μέσα στο λαβύρινθο των αιθουσών και ανελκυστήρες για να δείτε τους φίλους μου, άρχισα να εξετάσει τις κλειδαριές. Πρόκειται για πρότυπα ασφαλείας. Αντιπροσωπεύουν, ασφάλειας και προστασίας. Η κλειδαριά είναι ένας φύλακας που προσέχει την ιδιότητα με τη δύναμη και την επιμέλεια. Χρειάζεται μόνο ένα κλειδί ή κωδικό για να παραγάγει τη λαβή και αφήστε το θησαυρό πίσω στον κόσμο. Ακόμα, την πάροδο του χρόνου κάθε ένα από αυτούς τους φύλακες εγκαταλείφθηκε. Τώρα τους φυλάει τίποτα? Σκοπός τους δεν είναι πλέον συνειδητοποιήσει. Οι ιδιοκτήτες τους έχουν προχωρήσει.

Οι περισσότεροι από εμάς έχουν κάποια παροιμιώδης ποδήλατο κλειδαριές στις ζωές μας. Υπάρχουν απαντήσεις που θα χρησιμοποιηθεί για να ικανοποιήσει την περιέργειά μου. Τώρα αυτές τις ίδιες απαντήσεις απλώς εγείρει περισσότερα ερωτήματα. Έχω προσέξει όπως τα παιδιά μου να μεγαλώνουν και να εγκαταλείψουν τους ειρηνιστές και τα γεμισμένα ζώα. Αγαπημένο woodlots σε παλιά γειτονιά μου έχουν γίνει εμπορικά κέντρα. Κάποιες υποσχέσεις που κάποτε κατείχε Αγαπητέ έχουν αποδειχθεί αδύναμη. Σχέσεις που ήταν τόσο δυνατός όσο χάλυβα έχουν σκουριάσει μέσα από τα αλμυρά δάκρυα της αλλαγής. Χρόνος έχει παρέλασαν στο και άφησε τη ζωή της παλιές κλειδαριές ως λείψανα της αρχαιότητας.

Όλοι θέλουμε να αισθάνονται ασφαλείς και προστατευμένοι. Θέλουμε να ξέρουμε ότι θα διαρκέσει τις οικογένειές μας και οι σχέσεις μας είναι ασφαλή. Θέλουμε να εμπιστοσύνη ότι τα οικονομικά μας είναι σταθερή και ότι η υγεία μας είναι καλή. Θέλουμε να εμπιστεύονται τους νόμους μας και εκείνους που επιβάλλουν τους το κάνουν για το συμφέρον της κοινής καλό. Εμπιστευόμαστε τα σχολεία μας με τα παιδιά μας. ΑΚΟΥΜΠΑΜΕ σε γείτονες και συναδέλφους μας, καθώς εμπλεκόμαστε στη ζωή που επιτρέπουν και εξαρτάται από την εμπιστοσύνη μεταξύ τους. Από πού κάνει την αίσθηση ασφάλειάς έρχονται; Τι κλειδαριές έχετε αριστερά στη ζωή σας;

Όπως αυτό τον τίτλο πίσω μου τζιπ, μετά από μια καλή κραυγή και προσευχή, έκανα τον τρόπο μου απέναντι πλευρά του δρόμου πίσω προς το κατάστρωμα στάθμευσης. Όπως βγήκε πάνω από την άκρη του πεζοδρομίου, είδα κάτι άλλο. Υπήρξε ένας μοναχικός μπλε σιλικόνης μωρό πιπίλα ότι βρίσκεται στη βάση του στο πεζοδρόμιο. Η εικασία μου είναι ότι είχε πέσει από κάποιο παιδί όπως τον κράτησε έως της μπαμπά ή της μαμάς. Αυτοί ήταν αφήνοντας στο νοσοκομείο και την κίνηση με τη ζωή τους.

Binky ότι έχεις μείνει σε ένα φλας για να ενταχθούν το παλιό ποδήλατο κλειδαριές που κατοικούσαν μόλις λίγα μέτρα μακριά. Είμαι βέβαιος ότι μέσα σε λίγα μίλια, ότι το μωρό ας μαμά ξέρει ότι χρειαζόταν μια νέα binky! Ακόμα κι έτσι, το παιδί τελικά θα αφήσει τις ημέρες της πιπίλας στον απόηχο του χρόνου και να προχωρήσουμε σε Αγοράζοντας ποδήλατο κλειδαριές. Ο κύκλος θα συνεχίσουμε καθώς μαθαίνουμε να εμπιστοσύνη και ελπίδα.

Ζούμε σε έναν κόσμο όπου εμείς να μετεγκατασταθούν μας αίσθηση ασφάλειας από πιπίλες σε κλειδαριές ποδήλατο, παιδικοί φίλοι στους συζύγους, και από μας επέκταση πληρώσει για τις επενδύσεις μας. Να ωριμάσει στην πίστη και την Σοφία. Εμείς εξακολουθούν να αυξάνονται και εμείς κρατήσει εμπιστεύομαι κάτι. Είναι μέρος της ζωής και για το ένα, δεν θέλουν ποτέ να πάει πίσω.