Δεν υπάρχει τρόπος να βρείτε ποιος σχεδιάζει την πρώτη σχάρα ποδηλάτου. Τα πρώτα μοντέλα τείνουν να προσφέρουν μέσα για τη στερέωση ενός τροχού: μπορεί να είναι ένα αυλακωτό κομμάτι σκυροδέματος στο έδαφος, ένα διχαλωτό κομμάτι μετάλλου μέσα στο οποίο σπρώχνεται ένας τροχός του ποδηλάτου , ή μια οριζόντια «σκάλα» που παρέχει θέσεις για τον μπροστινό τροχό πολλών ποδηλάτων. Αυτά δεν είναι πολύ αποτελεσματικά, αφού ένας κλέφτης χρειάζεται μόνο να αποσπάσει τον εν λόγω τροχό από το ποδήλατο για να ελευθερώσει το υπόλοιπο ποδήλατο. Επίσης, δεν προσφέρουν μεγάλη υποστήριξη, και μια σειρά από ποδήλατα σε αυτόν τον τύπο βάσης μπορεί να ανατραπούν όλα σε ένα φαινόμενο ντόμινο. Αυτοί οι τύποι σταντ είναι γνωστοί ως "καμπτήρες τροχών" μεταξύ των ποδηλατών.

Μια σύγχρονη έκδοση είναι γνωστή ως " Σχάρα Σέφιλντ" ή "Σέφιλντ περίπτερο" μετά την πόλη του Σέφιλντ στην Αγγλία όπου πρωτοστάτησαν αυτά. Αυτά αποτελούνται από μια παχιά μεταλλική ράβδο ή σωλήνα λυγισμένο σε σχήμα τετράγωνου τόξου. Το επάνω μέρος είναι περίπου στο ίδιο επίπεδο με την επάνω ράβδο του πλαισίου του ποδηλάτου, και έτσι στηρίζει το ποδήλατο και επιτρέπει τη στερέωση του πλαισίου. Η προέλευση των ραφιών ήταν όταν οι φειδωλοί πολίτες του Σέφιλντ έπρεπε να αποφασίσουν τι να κάνουν με κάποιες παλιές σωληνώσεις αερίου. Οι ντόπιοι ποδηλάτες πρότειναν την ιδέα της σχάρας ποδηλάτου και δύο απλές στροφές αργότερα, και λίγο τσιμέντο στο έδαφος, γεννήθηκε το ράφι. Εκείνη την εποχή, αυτό ήταν μια επανάσταση σε έναν κόσμο "μονοκουμπωτών" που λύγιζαν τους τροχούς και πρόσφεραν μικρή κλειδαριά δυνατότητα για κουφώματα.

Μια έκδοση αυτού του σχεδίου διαθέτει μια δεύτερη, χαμηλότερη οριζόντια ράβδος για την υποστήριξη μικρότερων ποδηλάτων (αυτή η έκδοση είναι επίσης γνωστή ως "A stand") και είναι επικαλυμμένα για μείωση της επιφάνειάς τους σκληρότητα και για να μην γρατσουνιστεί το χρώμα του ποδηλάτου.

Από το 1984 η πόλη του Τορόντο έχει εγκαταστήσει σχάρες ποδηλάτου με ορθοστάτες και κρίκους που αποτελούνται από μια χαλύβδινη κολόνα ή στύλο στην κορυφή της οποίας τοποθετείται δακτύλιος από χυτό αλουμίνιο. Τον Αύγουστο του 2006, έγινε δημοσίως γνωστό ότι αυτές οι βάσεις θα μπορούσαν να νικηθούν αν αφαιρέσετε το δαχτυλίδι με ένα δύο-τέσσερα.